zaterdag 30 maart 2013

Last Minute

Iedereen die ons kent weet dat vooruit denken, plannen en afspraken maken, al is het maar voor een week later, niet iets is wat ons gemakkelijk afgaat. Wij zijn meer van het impulsieve, spontane type 
(laten we het positief benaderen!). 

Gelukkig is het een eigenschap die mijn hele familie heeft geërfd,
dus ik was dan ook niet verbaasd toen mijn vader ons gister belde met het idee om met z'n allen van een brunch te genieten, morgen, hier thuis. Met z'n allen is inmiddels 8 volwassenen en 7 kindjes. 

Bij onverwachts bezoek heb ik geen moeite met rondslingerend speelgoed, geen stoel meer om op te zitten omdat deze enthousiast als hutten zijn omgebouwd of afwas wat het moest afleggen tegen het samen spelen en knutselen met de mannen
(oh ja, en dat alles ook nog lekker languit over de tafel verspreidt)..
De quote 'The house was clean yesterday, sorry you missed it" omarmen wij maar al te graag! 

Maar ja, bij deze aankondiging, ja een dag van tevoren is hier bijna een planning te noemen, kon ik de boel niet de boel laten... grote schoonmaak! 

En als dan alles weer lekker schoon is, opgeruimd en netjes, of iig een goeie poging hiertoe, dan kan wat paas-versiering niet ontbreken. Wat lente kleur daar waar buiten de sneeuwvlokken dwarrelen...


 Nu zijn vazen hier not done, dankzij kleine grijpgrage handjes ... De combinatie van pot, water en kleurige stokjes hebben gewoon een té grote aantrekkingskracht.
Maar met zo'n paasbrunch moet het toch kunnen
(er zijn inmiddels voldoende, oplettende, ogen).  Dat mijn ideeën altijd last minute opborrelen en ik dus geen goeie vaas heb voor die te zware, te dikke, of juist te weinig bloemen heeft hier, nátuurlijk, niks mee te maken. 

Nee, ik gooi het gewoon op I love Home made 


Nog niet echt paas-ig ...
maar dat is zó opgelost! 


Nu ga ik hier nog niet stoppen! 
Want met dit we-blijven-nog-even-lekker-binnen-weer 
(let op, lees 'lekker' met een flink sarcastische ondertoon) wordt mijn creativiteit voor de binnenshuis activiteiten steeds minder... elk idee wordt daarom ook gekoesterd en uitgerekt tot een hier-kunnen-we-de-hele-dag-mee-vullen project. 
En laat ik eerlijk zijn, Grote Jongen en tuincentrum... kansloos zonder omkoperij! 

Dus hij mocht de plantjes (witte druifjes en narcissen) en bloemen (gerbera's, en vreemde gevallen met buitenaards uiterlijk.. had ik kunnen verwachten!) uitkiezen. We zijn nog nooit zo lang binnen geweest!


Het knijpers-idee (hooray pinterest) wilde ik eigenlijk doen, al die knijpertjes masking-tapen, polkadot schilderen of bedoodlen zou zo al een uurtje kunnen duren.. maar ja, te grote plantjes en te kleine tonijnblikjes... dus mocht Grote Jongen zich uitleven met tape. 

Wij zijn er klaar voor met een heleboel gezelligheid voor op de tafel. 
Fijne paasdagen!



vrijdag 22 maart 2013

In de ban van...

Hebben we het toch zó lang volgehouden. Tot nu toe was ons huis nog takloos, geen eitje (nee, zelfs niet van het chocolade soort) kippetje, kuikentje, kinder(paas)knutsels of konijntje te zien hier (niet geheel bewust by the way, de energie was ver te zoeken).


Maar als zelfs een eenvoudig appeltje (die eigenlijk neutraal hoort te zijn) je al begint toe te schreeuwen: Pasen!! Pasen!! 
Tja, dan is er geen ontkomen meer aan. 


... en is het ontkennen of eraan toegeven....


Dus werden er eierdoos-cupjes beschilderd en omgetoverd tot paasslinger. Vouwde Mr Man een konijntje (mijn geduld hield het de twee bladzijdes met instructies niet vol) en maakte ik een paar vrolijke paper kawaii paas-velopjes. (zo, zelfs afgekort een mond vol)
Vrij gemakkelijk en ziet er erg leuk uit (en had ik al gezegd: vrij gemakkelijk...)! 

Ook zo'n leuk envelopje vouwen? ... je vindt 'm hier
En mocht je je geduld willen testen (geheel op eigen risico!) ik heb beide pagina's op een andere site gevonden (hier en hier) voor zo'n geinig konijntje. 


Fijne avond !! 

Kreeg van Rosie een hele leuke reactie met linkje naar haar blog Life By Rosie,
waar ze elke zondag een Link Party organiseert! 
Gezellige manier om nieuwe blogs te ontdekken en zélf jouw mooiste creatie(s) van de week te laten zien. Nieuwsgierig? Klik hier voor meer info!
En hier voor de inspiraties van de tweede linkparty.  

woensdag 20 maart 2013

Kunst aan de muur

Ook hier is er een klein virus-feestje aan de gang! Zonder onze toestemming overigens...
Dus we modderen een beetje aan, met de Kleine Man veel aan mij hangend. 
Grote Jongen wil na een paar dagen 'rustig aan doen met mama' toch wel weer mijn volledige aandacht.

Helaas voor mij heeft hij het niet zo met knutselen, tekenen, en min of meer alle activiteiten waarbij stilzitten een must is. 
 Grote Jongen heeft het geduld (nog) niet. Als hij al een keer gaat zitten om te kleuren is hij binnen twee minuutjes weer klaar.
Hij kleurt nog steeds niet altijd binnen de lijntjes (oké.. oké, ben ik wel met hem eens... buiten de lijntjes is veél leuker) 

Zijn poppetjes missen vaak belangrijke ledematen, hebben nog steeds piekhaar en stokbenen 
en lijken meer op zijn eerste kopvoetertjes dan op échte mensjes.
Dan zijn ze vaak nog naakt ook (met zo af en toe anatomisch correcte onderdelen...dát dan weer wel)

Je zou bijna geneigd zijn een hij-is-niet-creatief-label tevoorschijn te halen, maar gelukkig heb ik een hekel aan hokjes.
En maar goed ook,
.. want toen ik onverwachts een stoel opzij schoof...  'huh'??!!


En zet ik de kapstok eens op een andere plaats... nóg zo'n verrassing op de muur
(omdat hij het zo veel gezelliger vindt) 

Zelfs tijdens een simpele rit naar de volgende verdieping wordt Grote Jongen blijkbaar overspoeld door inspiratie en móet hij dat uiten.. natúúrlijk is er geen ouderlijk-geaccepteerd-schrijfwaren in de buurt, dus kon het niet anders:



Het is blijkbaar niet het 'tekenen' op zich wat hem tegenstaat, het is het witte velletje papier waar hij niks mee kan.
Dus terwijl ik, op mijn toch wel dagelijkse route, fiets speel ik in mijn hoofd meerdere reacties af 
en overdenk ik al rondkijkend hóe we hiermee om moeten gaan. 
En net zo onverwachts als het 'probleem' tevoorschijn kwam, werd ik ook verrast door het antwoord. Bijna letterlijk op straat gevonden:


Gelukkige leren we niet allemaal het tekenen-op-muren-en-vloeren (en andere ongewenste plaatsen in huis) af!


Misschien maar overal ingelijste velletjes papier ophangen, gewoon... voor de zekerheid!

(en nu maar hopen dat we weer snel virus-vrij zijn... zodat ook ik mijn creativiteit  kwijt kan ;) én weer kan reageren op jullie leuke blogs! )

woensdag 13 maart 2013

Wijsheid


Waarom uilen zo'n aantrekkingskracht hebben weet ik niet, maar toen ik bij Binnenstebuitelen deze give away zag wilde ik graag mee doen. Haakwerk spreekt me net zo aan, misschien wel omdat ik het zelf totaal niet kan, dus op haar vraag "wat ga je uiltje doen" kon ik ook alleen maar antwoorden met: "ophangen en bewonderen". 

et voilá, hij heeft de reis gehaald: 
 (en nam nog wat lekkers mee ook!) Dank je wel Rinske !!


maar.... 1 uil is geen uil ....


dus vouwde we er nog drie bij.
Helemaal geïnspireerd om ook wat wijsheid in huis te halen?


Of het gewerkt heeft?? ... hmmm... 
ik gebruik wel opvallend weinig woorden tijdens deze post, misschien dat ik dan toch een verkeerde eigenschap overneem...
 okay, om dan alsnog iets 'wijs' mee te geven: 


van hier

Hele fijne dag!! (hier schijnt het zonnetje, wat willen we nog meer?)
-x-

dinsdag 12 maart 2013

Kringlopen ....

...... in eigen huis! 

Toen het zonnetje weer even tevoorschijn kwam, we de deuren demonstratief opengooiden (oké, het viel wel op dat iedereen die binnenkwam zijn jas aanhield..) namen we het besluit om nú maar eens te beginnen. 

Aan al die klussen in huis die, als het eenmaal winter is, toch niet zo belangrijk blijken te zijn. Aan het herindelen, herinrichten en ja.. zelfs gaan verbouwen, de mouwen eens flink opstropen, iets dat in de winter haaks staat op wat je wilt (nl de mouwen ver over handen heen trekken). 

En als dan de halve schuur inhoud op de veranda staat, de dozen met bewaarspullen tot aan het plafond reiken en je niet eens meer weet waar je zou moeten kijken om dat éne ding te vinden (je weet wel, dat ene ding wat zo onbelangrijk leek toen je het onderin die doos stopte) .. ja.. dan kan je natuurlijk niet meer terug... zélfs niet als het buiten spontaan weer is gaan vriezen en er af en toe een sneeuwvlok (verdwaald hopelijk) naar beneden dwarrelt. 

Dat de cv besluit te gaan staken en Mr Man twee dagen bezig is om 't te maken 
("Dit is nog leuk om te doen ook!" hmmm...) is dat gewoon een typisch geval van
Murphy's Law! 
  "Anything that can go wrong will go wrong"

  
Voordeel is dan wel weer het hervinden van oude, weggestopte schatten. Ouderwetse troep van Mr Man, zoals ik het tien jaar geleden noemde toen we gingen samenwonen (hey.. ik was 19...met hippie-attitude en dus niet zo bezig met vintage, retro of het interieur in het algemeen!) Maar waar ik nu stiekem naar uitkijk in een kringloop...
 


Nadeel is dat opruimen (lees: weggooien) zo natuurlijk niet opschiet! 


Ach... zo te zien gaat oud & nieuw best goed samen... 

woensdag 6 maart 2013

lentekriebels

De warmste 5 maart sinds ooit! OOIT!
 *wauw.. zo slecht deed moeder natuur het toch nog niet.. Dat dit gevolgd werd door de zin: "en aankomende zondag kunnen we sneeuw verwachten" (*ja, SNEEUW!) dát vergeet ik voor het gemak maar eventjes. 
Wil liever nog even blijven hangen in de eerste zonnestralen.

Het wakker worden met een heldere blauwe lucht is een klein cadeautje. 
Met grote glimlach en diepe zucht gooien we meteen de gordijnen open. Kleine Man waggelt naar het draagbare radio'tje en drukt op het enige knopje waar hij de functie van weet: Aan (en uit... en aan... en uit...en aan..)  
Grote Jongen duikt languit op de grond om ons te imponeren met zijn nieuwe breakdance moves 
(lees: geïmproviseerd rollen en ronddraaien op de grond)
Begint al goed! 

Natuurlijk gaan we weer iets te laat van huis 
(ondanks ons voornemen om het ochtendgebeuren iets vloeiender te laten verlopen) 
Worden we toch verrast in de tuin:

Verdwaalde bloemetjes ... Wees welkom! 

Zelfs Grote Jongen merkt ze op. Bekijkt ze, ruikt aan ze en, 
terwijl ik de fiets naar buiten rij en hij denkt dat ik niet kijk..plukt hij er eén. 
Nieuwsgierig en vragend kijk ik hem aan. Dingen als 'zonde' en 'lekker laten staan' en 'zo gaan ze dood' schieten door mijn hoofd, maar voor ik een keuze kan maken geeft hij al antwoord: "Voor de juf." 

Ja.. daar kan ik niks tegenin brengen.
De lente kriebels!


En om het spontane groeien van deze zeer welkome gasten te vieren hebben we zelf ook iets gezaaid.
Nog niet buiten (hier kwam het beeld van sneeuw toch even terug - heel eventjes voor praktische redenen) maar iets voor binnen. 


En dan nog educatief ook, wat aarde in een leeg cd-hoesje
zaadjes erin (o ja.. wat plakband aan de onderkant!)
dagelijks wat druppeltjes water door het kiertje bovenin  
en laat ze maar groeien...

klepperende brievenbus

De brievenbus klepperde deze week weer aangenaam veel.... en niet alleen doordat ik even wilde testen of mijn pakje wel door de brievenbus paste ;)

Een vrolijk pakje van Zaanse Zolder (die een neus heeft voor memorykaartjes ) Er bleven kleine schatten uit de envelop komen, labeltjes, stickertjes, teveel om op te noemen (ja..hehe.. dáár is die foto nou voor :D)


Een give away van Juffrouw Waardvleugel. Zo grappig om zo'n oud boekje nu voor te lezen. En met woorden als gewichtig, gedwee, niemendal en den hoek heeft Grote Jongen ook nog eens een lesje in vergroot-je-woordenschat gekregen!

En een geSWAPte PIF van Nanabee. Met oa. de nodige vitamientjes, opkikkertjes, meeneem-hartje en bling bling!
Wat een verwennerij!!

 




dinsdag 5 maart 2013

Me-Time

Zwemles met de jongens....
heerlijk onderuit zitten en kijken naar de vissenstaartjes en watertrappelen van Grote Jongen? 

 Noooo way... !!!
 Tot een maandje geleden kwam de kleine man nog gezellig op schoot zitten. Hij leunde nieuwsgierig over de rand, wees met dat schattige kleine vingertje vrolijk naar Grote Jongen en kirde 'die... die... die'. 
Maar nu.... nu wil hij absoluut niet stilzitten! 

Rondlopen, dat is natuurlijk veel leuker, en ja, die trap... oeh die trap....
 zelfs ík hoor hem roepen: "beklim mij...beklim mij" 
 Dan maar afleiden, wat speelgoed meenemen, misschien potloden en papier, maar neee, dat is ook al geen optie. Want hoe leuk het ook is om ermee te spelen, het is nog véél leuker om te zien hoe het van hierboven (waar wij mogen toekijken) naar beneden valt, zo in het zwembad. 

Zag het al helemaal voor me, alle kindjes in de war, verder zwemmen of opduiken? Boos kijkende badmeesters....
Nee, na een aantal pogingen waarbij ik gelukkig nog op tijd was het prulletje tegen te houden gaan wij voorlopig speelgoed-loos toekijken.

Na de zwemles krijgen we het favoriete moment van Grote Jongen. De douche! 
Met z'n zwem-vriendje kletsen, grapjes maken, nog meer kletsen, 'per ongeluk' uitschieten met de zeep en genieten van de bellen die veelvuldig tevoorschijn komen onder de heerlijke, warme stralen water.  (ja, toegegeven, mij zou je daar ook niet na een paar minuutjes wegkrijgen) 

en goed... je voelt 'm al aankomen... Hoe krijg ik Grote Jongen onder de douche vandaan (dit alleen is al een uitdaging) én zorg ik ervoor dat Kleine Man er niet ónder gaat. Met twee open douche'zalen' naast elkaar is dat een heel grappig gebeuren
 (voor anderen dan!!) 

Zo.. hehe.. beide jongens droog (uh. zo'n beetje) en aangekleed (opnieuw). Lekker naar huis. Oh nee.. volgende drempel... Ik moet toch echt even naar de toilet... 
We duiken het eerste de beste wc hokje in waar ze zo'n voorhalletje hebben zodat ik de jongens samen kan insluiten en ik toch nog een soort van van privacy heb -denk te hebben. Na een diepe zucht kan ik me weer wat ontspannen, zo, alles toch weer (een soort van) goed gegaan...

Hoor ik ineens: "uh... mam.. waarom heeft die meneer geen rokje aan?" 
Huh? "Ja, die meneer op de deur!"
Ook dat nog!

 

Dus toen Mier, mijn grote zus, zei dat ze het weekend wilde gaan shoppen 
(houd ik normaal hélémaaal niet van!) wilde ik maar al te graag mee. 
Een hele dag zonder m'n mannen (voor het eerst!) zonder een tas vol luiers, doekjes, koekjes, drinken, speelgoedjes, extra kleertjes... moet ik nog doorgaan ;) zeg maar gerust een pakezel-waardige lading.

 Een hele dag zonder blokjes bouwen en met auto'tjes rijden (mét het verplichte brrrrrrrrrrrr geluid) geen boterhammetjes smeren, voor drinken zorgen, en billetjes afvegen... en alléén naar het toilet kunnen... heerlijk! 
(tja, hoe mindful kan je zijn). 

Blij en uitgerust (van de hele dag lopen?? ja, echt!!) kwam ik weer thuis, met een heleboel inspiratie, en moed om hier in huis toch ook de zo-hard-nodige-verbouwingen te gaan beginnen...

 bibelotte